Bir Avuç Cumartesi..

cuma günü bişiy yaptım ben..
aylardır çaldığında açmadığım cep telefonum çalınca..açtım..
hiç sorgusuz sualsiz..
-yarın geliyorsun değil mi?
-nereye?
-kursa..
-aa başladımı ki?
-telefonunu açmazsan bilemezsin elbet..
-gelesim yok benim..
-yarın saat 10 da bekliyoruz..

dedi ve kapattı cevap bile veremeden. ardından diğeri, sonra diğeri.

hiç niyetim yoktu., cumartesi sabahı da öyle.. saat 9.15.. son anda "gidip bi görünüp geliyim dahada gitmem"..
çabucak hazırlandım. aylardır yakınından bile geçmediğim udumu, nota dosyamı aldım ve çıktım. araba çalışmasa da bahane uydursam diye düşünürken, daha ilkinde..bütün kırmızı ışıklarda fazlasıyla durdum...
parkettim..nasılsa 5 dakika sonra inicem, almadım yanıma ne udu, ne notaları.. nasıl uzun geldi o merdivenler.. kapıyı tıklattım, usulca içeri girdim. "heyy" dedi herkes "hoşgeldinn"..
hep oturduğum yere baktım.. sandalyemi, nota sehpasını, ayaklığı, ud kaymasın diye dizimizin üzerine koyduğumuz kaydırmaz kumaşı bile..(her hafta unuttuğumdan)..

şefimiz..
-e hani udunuz?
-şeyy arabada..
hadi dedi bir arkadaş, çıkarma kabanını..indik birlikte. yukarı çıkınca hocanın masasına koydum udu.. (udu masaya koymak tembelliğin işaretidir:) akort etmesi için hocaya..

-evet dedi hoca. şimdi geç gelenlere uyguladığımız ceza vakti..
-haayır..dedim, çünkü ben aylardır.
-olsun, olduğu kadar..
-peki..
yanaklarım kızardı, avuçlarım terleri.. bir nota çektim içinden dosyanın..sadece adına baktım şarkının..
gözlerimi kapattım..

Fikrimin ince gülü..
Gönlümün şen bülbülü..
O gün ki gördüm seni..
Yaktın ah yaktın beni..

ya kimse konuşmadı, ya ben duymadım..

sonra çay arası..utanç balkonunda sigara..
zayıf buldular beni, oysa bu kilo almış halimdi.. bişiylerin yolunda olmadığını hissettiler belki, çok deşmediler.
sıcak kanlıyım ben..ama sokulamam insanlara hemen, ürkerim..
yüzüme öyle sevgiyle, öyle özlemle baktılar ki..
hani..beni "ben" olduğum için..

güzeldi..